Hindoestaanse bruiloft | Een feest vol van rituelen

Een ware belevenis kunnen wij een Hindoestaanse Bruiloft wel noemen. Alle plechtigheden rondom de huwelijksceremonie noemen de Hindoes Wiwah. Dit betekent letterlijk het wegdragen van de bruid en herinnert aan de gebruiken in India, waarbij de bruid door de bruidegom wordt weggevoerd in een rijkelijk versierde draagstoel.

De Bachekki – verloving

Allereerst moet er natuurlijk verloofd worden en dit heet bij een Hindoestaanse bruiloft de Bachekki. Deze vindt alleen plaats als zowel de vrouw als de man hebben ingestemd met het huwelijk. De verloving wordt bezegeld met de rituele overhandiging van een geschenk van de vader van de vrouw aan de aanstaande bruidegom.

Tilak – ondertrouw

Als het cadeau is overhandigd, vind in het huis van de man de Tilak plaats. Dit is de ondertrouw, waarbij alles nog eens vastgelegd wordt door middel van een offerdienst. Na de ceremonie geeft de vader van de aanstaande bruid zijn aankomende schoonzoon geld, fruit en zoetigheid. Er wordt altijd een kokosnoot geschonken. Dit is namelijk het teken van vruchtbaarheid. Daarna wordt met gekleurd poeder een rode vlek aangebracht op het hoofd van de aanstaande schoonzoon door de vader. Vanaf nu is de bruidegom eerst een kroonprins. Wil hij straks in het huwelijk, symbolisch, koning kunnen zijn, dan zal hij eerst kroonprins moeten zijn.

Matkorwa – twee dagen voor het huwelijk

Een feestelijke gebeurtenis. Bij de huizen van de bruid en bruidegom wordt er aarde opgegraven door de vrouwen. Dit wordt later gebruikt om de vuurpot te maken die nodig is bij het huwelijksritueel.

Bhattwan – de dag voor het huwelijk

Deze dag staat in het teken van een offerdienst. De pandit wijst tijdens deze dienst op de verplichtingen die man en vrouw voor dit huwelijk op zich nemen. Hierna wordt door de vrouwelijke leden van de familie ongepelde rijst of padi gepoft. Deze gepofte padi, lawa geheten, zal als offerande gebruikt worden bij de huwelijksceremonie.

Sahdie – de huwelijksdag

Aan het begin van deze dag komen vrienden en familie bij elkaar in de woning van de bruidegom om de bruidsstoet (Baraat) te vormen. Nadat de bruidegom in een kleurrijk gewaad is gehuld vinden er twee belangrijke gebeurtenissen plaats. Allereerst laat de moeder haar zoon samen met andere ongehuwde jongens voor de laatste keer rijstebrij eten. Vervolgens drukt de moeder haar zoon tegen de borst alsof ze hem voor de laatste maal melk wil geven. De moeder is verdrietig maar de zoon troost haar met het vooruitzicht op een schoondochter. Na het afscheid van de moeder vertrekt de bruidsstoet naar het huis van de bruid. Bij vertrek en aankomst wordt vuurwerk ontstoken en op trommels geslagen.

In de trouwzaal volgt de Parchan. Dit is de verwelkoming van de bruidegom door de vrouwen, waarbij op een koperen schaal brandende oliepitjes worden geplaatst. Deze worden boven het hoofd van de bruidegom rondgedraaid. Zo wordt de bruidegom publiekelijk aan de gasten van de bruiloft voorgesteld.

Bij het huwelijksbaldakijn ontmoeten de bruid en bruidegom elkaar. De bruid hangt een bloemenkrans om bij de bruidegom en biedt hem zijn speciale huwelijksbankje aan. Na nog enkele rituelen gericht op het afsmeken van gezondheid en voorspoed in het leven komen de ouders van de bruid in de Maro. Zij bieden de bruidegom enkele kleine geschenken aan waarna de andere aanwezigen dit ook doen.

Samen wordt nu de offerdienst vervolgt. Na het afleggen van de hierbij behorende geloften wordt het huwelijk aan de aanwezigen bekend gemaakt. Als teken dat bruid en bruidegom nu echt met elkaar verbonden zijn wordt het eind van de schoudersjaal van de bruidegom aan de sari van de bruid vastgeknoopt, terwijl de pandit spreuken uitspreekt die geluk moeten brengen.

Dan voeren de bruid en bruidegom de Sathpadi uit.

Hierbij zetten ze zeven stappen in noordelijke richting, de richting van de poolster. De zon en de poolster moeten namelijk getuigen zijn van wat er verder gaat gebeuren. Bruidegom en bruid raken elkaars hartstreek aan en hij legt zijn hand op haar voorhoofd om aldus zijn zegen te geven. Het komt ook voor dat aan het eind van de huwelijksceremonie de echtgenoot bij zijn echtgenote op de haarscheiding een rood poeder aanbrengt ten teken dat zij een getrouwde vrouw is. Dit is geen religieuze handeling maar een door velen gevolgde traditie. Deze handeling wordt Sindhoer genoemd.

Tot slot mag iedereen het bruidspaar hulde brengen door bloemen of geroosterde rijstkorrels over hen heen te strooien. Een groot feest!

Sta jij nu aan het begin van het plannen van een Hindoestaanse bruiloft?

Wij kunnen ons voorstellen dat je hier graag hulp bij hebt, omdat je graag alle rituelen in eren wilt houden. We gaan graag samen met jou voor dé perfecte Hindoestaanse bruiloft, dus neem gerust contact met ons op!